Shooter met grandioze graphics maar matige gameplay
Shadowgun is een indrukwekkend ogende third-person shooter voor iPhone en iPad. De game leent elementen van console-klassiekers als Gears of War en pretendeert échte spelcomputerkwaliteit naar smartphones te brengen. Maakt de game de verwachtingen waar?
Het verhaal van Shadowgun herinnert aan de betere scifi-films in de B-klasse. John Slade is een redelijk onbescheiden premiejager met een nieuwe klus. De bikkelharde Bruce Willis look alike dient een doorgedraaide professor op te pikken van een planeet (levend!) en diens handlangers naar een ander universum te knallen. Om bij de professor te komen moet John golven van redelijk kleingeestige mutanten met een beperkt aantal wapens van repliek dienen. Een vier uur durende ren- en schietklus volgt.
De besturing van Shadowgun verloopt met een virtueel pretpookje links op het scherm, rondkijken doe je door je vinger in het gebied rechts te bewegen. Er zijn knoppen voor schieten en het wisselen van wapens op het scherm. Zo nu en dan loopt John een kamer binnen waar hekjes verspreid staan voor dekking. Hier loop je simpelweg tegenaan om te schuilen en om op te staan dien je het pookje van de muurtjes weg te bewegen. Dat gaat niet altijd even lekker en onze held blijft vaak 'plakken'.
Shadowgun ziet er subliem uit en oogt als een consolegame. Toch komt de actie niet lekker uit de verf. Elk level ziet er uit als een arena, met een indeling die altijd verraadt waar en wanneer mutanten verschijnen. Deze zoeken dekking maar blijven dan hangen en laten zich simpel uitschakelen. Het dekkingssysteem is overigens erg inconsequent: bepaalde hekjes gelden als schutting, anderen weer niet. De voorspelbaarheid en de weinige variatie maken Shadowgun een redelijk oppervlakkige titel.
Het verhaal van Shadowgun is melig en voorzien van prima acteerwerk. Waar Shadowgun echter aan lijdt, is gebrek aan spanning, diversiteit (wapens én tegenstanders) en consistentie. De gameplay en funfactor lijken een beetje overgeslagen in het design, want écht spannend of moeilijk is het nooit. Stellen we onszelf de vraag: 'zou Shadowgun een goede console game zijn?', dan is het antwoord 'nee'. Shaduwgun maakt haar ambities duidelijk, maar geenszins waar.
